Usmiechnij sie, jestes w ukrytej kamerze!

Dzis nadal w telegraficznym (jak na moje mozliwosci) skrocie. Musze sie jeszcze spakowac na jutrzejsza wycieczke, a na tzw. skladzie nie mam ani plecaka, ani zadnego obuwia na plaskim obcasie.. THE HORROR!!!

        Serdecznie dziekuje wszystkim (w znaczeniu: Krzysiowi) za propozycje Slawnych Polakow. Niestety i tak skonczylo sie na Miloszu (No, co?! Lepszy Milosz niz Malysz!). Wlasnie wyslalam Zabie wypracowanie, moj ostatni punkt do odhaczenia na liscie “to do before kengaku”. Moge zatem z czystym sumieniem zaczac sie pakowac. Z tej odswietnej okazji pragne takze wyjasnic Wam idee kengaku jako takiego.
        W kazdym innym kraju nazywaloby sie to po prostu "wycieczka uniwersytecka", lecz, jak wiadomo, w Japonii nie ma miejsca na czcze rozrywki, totez wydzialowy wyjazd w plener nosi dumna nazwe study trip, co z kolei jest raczej nieudolnym tlumaczeniem wlasnie kengaku  (見学). Na owo sympatyczne zlozenie znakow z zakresu pierwszego roku japonistyki, skladaja sie ken (見) “patrzec” i gaku (学) “uczyc sie”. Doslownie zatem: bedziemy ogladac i zdobywac wiedze. W praktyce mam nadzieje bedziemy raczej zrec oraz moczyc sie w goracych zrodlach - ale jako ze to moje pierwsze kengaku, na 100% nie moge jeszcze niczego stwierdzic.

        Anyhows: w zwiazku z wycieczka, popoludniowe zajecia w centrum edukacji byly dla mnie ostatnimi zajeciami w tym tygodniu! Bardzo ciesze sie, ze ich nie przegapilam, bo: 1/ prowadzi je moja ulubiona nauczycielka oraz 2/ dotycza konwersacji, czyli praktycznego wykorzystania jezyka - watku, hm... nieszczegolnie umilowanego przez japonistyke UW. 

         Dzisiejszym tematem bylo “jak grzecznie wymigac sie z udzialu w seminarium” (bardzo przydatne!). A ze nasza senseika bierze uczenie na powaznie, odgrywalismy scenki. I to nie jakies niepowazne wyglupy w klasie, tylko po prostu pani prowadzaca zamknela sie w swoim biurze i zmuszala kazdego po kolei, zeby do niej przychodzil oraz z odpowiednia doza unizonosci probowal wykrecic sie od udzialu w wyimaginowanych zajeciach, za pomoca rownie wyimagnowanej wymowki. Nie dosc tego! Cale “spotkanie” zostalo nagrane na wideo, rzekomo w celu analizowania naszej mowy ciala a praktycznie (jak podejrzewam) w celu upokorzenia nas przed wspolstudentami ogladaniem tego w przyszlym tygodniu... Ach ta edukacja multimedialna! 

         Dosc rzec, iz ja, jako jedyna sposrod calej grupy, zostalam podczas swej scenki zmuszona, zeby na wymyslone zajecia jednak isc, gdyz moja z trudem skonstruowana wymowka okazala sie za malo przekonujaca (CO JEST MALO PRZEKONUJACEGO W AKADEMIKOWYCH CWICZENIACH PRZECIWPOZAROWYCH?!!). Zatem, niestety, spodziewam sie, ze w przyszlym tygodniu odbedzie sie specjalny pokaz “mojego” filmu - byc moze z podlozona muzyczka z Benny Hilla

        Tymczasem z innych osiagniec: Podkuszona wlasnym tekstem o konbini postanowilam wykorzystac ich wszechwladze i wyprobowac opcje placenia przez dziady rachunkow. Po przygodach z platnosciami amazona bylam gotowa na wszelakie niedogodnosci, lecz - o radosci! - Pani ekspedientka po prostu zeskanowala kod paskowy z rachunku i dodala go do mojego paragonu za kupowany pokarm. Konbini, I love you again! 

        Do tego w osiedlowym Lawsonie (ktorego wreszcie znalazlam! Porada od Mai: jesli szukacie konkretnego konbini, najlepiej robic to po zmroku: dranie maja takie hm.. oczojebne oswietlenie, ze mozna je dostrzec z daleka!) odebralam paczke z amazona. Ksiazki naukowe ulozylam w ladnym stosiku na biurku, sama zas pograzam sie od zaraz w lekturze mojej swiezo rozpakowanej, ulubionej mangi o malej dzudodzce!

        Aha! Znalazlam tez mitackiego szewca. Na probe dalam mu bucik z zepsutym zapieciem. Jesli okaze sie godzien w piatek oddam mu moj nieszczesny zlamany obcas!

Czytam: Naoki Urusawa Yawara, tom 9.

Slucham: Diorama - Record Deal.

Dokonania(?): Dzisiaj znajoma Tajka powiedziala mi, ze ubieram sie jak postac z Gossip Girl. Zastanawiam sie, czy z mojego punktu widzenia to komplement czy obelga...

Fun Fact: Japonczycy maja swietne wlosy o strukturze typu ‘marzenie fryzjera’ 

Ps. A propos wlosow:

Z dedykacja dla mego Meza, za to, ze czasem wlecze mnie za wszarz w miejsca, w ktore inaczej nigdy bym nie trafila!