List miłosny

 

...w zwiazku ze skargami na fikołki nowego szablonu w Operze,  przegladarkach mobilnych oraz Fajerfoksie (odpowiedzialnym, jak usłużnie podpowiada google analytics, za, bagatela, 60% ruchu na stronie), powracam do starego wyglądu Długiej Nogi. 
It was fun while it lasted, może w przyszłości jeszcze wypróbuję dynamic views (kiedy już nieco okrzepnie, doda więcej suwaków i zacznie akceptować skustomizowane nagłówki)... tymczasem jednak, coś z, jak to mówią, zupełnie innej beczki.

          Najdroższa Grupo JR, wszystkie sześć spółek podległych oraz liczni prywatni przewoźnicy!

          Spotykamy się już od roku, a ja dopiero dziś zdobyłam się, by wyznać Wam swe uczucia. Może dlatego, że jestem kobietą po przejściach, skrzywdzoną przez toksyczny związek z innym systemem kolejowym. W zażyłość z nim weszłam pod przymusem i wbrew własnej woli. Pożycie z PKP (bo tak nazywał się ów niewdzięczny partner) było dewastujące, zarówno dla mojegp portfela, jak i mego poczucia własnej godności. Najbardziej doświadczyła mię jego skłócona rodzina, z którą nie dało się porozmawiać wspólnie, każdy z jej członków wymagał osobnego podejścia i spędzenia z nim wielkiej ilości czasu. Do tego wszyscy udawali, że zupełnie nie znają się nawzajem... Czas spędzony z nimi, wpsominam jako niekończący się koszmar. Ale dziś wszelkie te wspomnienia widzę jak przez mgłę, bo przestały mieć znaczenie, odkąd pojawiłaś się Ty.

          Oczywiście wiele o Tobie słyszałam. Najpierw przerażało mnie, że mnie zrujnujesz, że nasz związek nie ma finansowej racji bytu. Potem jednak okazało się, że im dłużej i wierniej trwam u Twego boku, tym łaskawiej mnie traktujesz, oferując bilety miesięczne czy pakiety darmowych przejazdów. Że, niezależnie od okoliczności, jesteś ze mną zawsze i wszędzie – nie ma miejsca do którego nie dotrzesz, gdy Cię o to poproszę. Nigdy mnie nie kontrolujesz, nie sprawdzasz. Cenię, zaufanie, jakim mnie darzysz, wierząc, że oddam Ci to, co należne. Nie pindrzysz się lecz dbasz o higienę osobistą, jesteś zawsze czysta i pachnąca. Gdy podczas spotkania zostawię coś u Ciebie, zawsze dzwonisz do mnie i oferujesz miejsce, gdzie mogę odebrać zgubę.

          Tłumaczyli mi, że od narodzin byłaś uprzywilejowana. Że miałaś łatwo. Że gęsto zaludnione siedliska ludzkie, naturalnie ułożone nie koncentrycznie a linearnie, w wąskich, podłużnych terenach zdatnych do zamieszkania, predestynowały Cię do sukcesu. Może i tak. Ale podziwiam, jak wspaniale umiałaś wykorzystać własne wrodzone warunki. 

          W swoim systemie szybkich pociągów otaczasz mnie taką troską, że czuję się niczym królowa, nawet w drugiej klasie. Pędzisz niczym wiatr, Twe koła prawie nie dotykają torów a ja wyciągam nogi (bo też mogę wyciągnąć nogi – dajesz mi znacznie więcej miejsca niż samolot!) i popijam piwo, zakupione u jednego z nienagannie grzecznych członków Twej załogi. Wokół panuje cisza, nikt nie wyje do telefonu komórkowego, bo wszyscy cenią Twoją spokojną atmosferę i nie śmią jej zakłócać.

             Cóż, pora mi kończyć ten list. Wiem, że w życiu nic nie trwa wiecznie i będę musiałą powrócić do PKP. On oczywiście już sto razy przysięgał mi, że się zmieni, że tym razem będzie lepiej – umyje się, kupi nowe gadżety. Pozostaję sceptyczna i wiem, że za każdym razem, gdy będę z nim, będę myśleć o szczęśliwych chwilach, które spędziłyśmy razem.

m.

          PS. Jeśli jest jedna rzecz, która mnie w Tobie irytuje (a mówię to z miłości, nie ze złośliwości) to Twoja niechęć do nocnych wypraw i dzienna aktywność. Wiesz, że czasem bywam nocnym markiem i pragnęsię z Tobą spotkać na przykład o trzeciej nad ranem. Konieczność oczekiwania na Ciebie, na zimnie do piątej wystawia na próbę me uczucia. 

(Krótko mówiąc: fascynaci kolei odnajdą w Japonii raj utracony.)

Hayabusa (czyli ‘sokół’), w moim kręgu znany jako ‘penis na kółkach’, najnowszy model shinkansena, rozpędzający się między Tokio a Aomori do 320 km/h.

Czytam: biografię Tsubouchiego Shōyō Yoshihito Kobayashiego. No niech już będzie, że coś tam pracuję nad tym doktoratem.

Słucham: (jak co roku o tej porze) płyty October Rust Type O Negative. Nikt nigdy lepiej nie śpiewał o jesieni.

 Dokonania: -

Fun Fact: W Tokio jest ponad 80,000 restauracji